Παγκόσμιο βραβείο στην «Άδηλη Αρχιτεκτονική»
Παγκόσμια διάκριση για δύο φοιτήτριες από το Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ!
Δύο φοιτήτριες του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ κέρδισαν το πρώτο βραβείο στον παγκόσμιο διαγωνισμό με τίτλο «Rethinking The Future Awards 2017» για τη διπλωματική εργασία τους «Άδηλη Αρχιτεκτονική».Θέμα η δημιουργία ενός κελύφους – ενδύματος, μιας αφυούς επιδερμίδας που μπορεί να φορεθεί από ανθρώπους αλλά και από κτήρια με σκοπό να συμβάλλει στη διατήρηση της κατάστασης θερμικής άνεσης.
Πρόκειται για τις Ευθυμία Δουρουδή και Μαρία Λανταβού.
Η εργασία, εκπονήθηκε το 2017, υπό την επίβλεψη της Καθηγήτριας, Μαρίας Βογιατζάκη και συμμετείχε στην κατηγορία του Διαγωνισμού για φοιτητές με τίτλο «Product Design (Concept)».
Στον Διαγωνισμό συμμετείχαν 512 προτάσεις, από περίπου 30 χώρες, σε 22 κατηγορίες. Στόχος του εν λόγω διαγωνισμού είναι η αναγνώριση του έργου φοιτητών και επαγγελματιών Αρχιτεκτόνων.
«Άδηλη Αρχιτεκτονική»
Πρόκειται για ένα κέλυφος – ένδυμα ή αλλιώς ένα ”φορέσιμο”. Αποτελεί ένα ”μικροπεριβάλλον” γύρω από τον χρήστη που αλληλεπιδρά με το ευρύτερο μεταβαλλόμενο περιβάλλον και συμβάλλει στη διατήρηση της κατάστασης της θερμικής του άνεσης, σύμφωνα με τις ίδιες.
Εφαρμόστηκαν μέθοδοι σχεδιασμού που αξιοποιούν τις ψηφιακές τεχνολογίες με τη χρήση αλγορίθμων, ώστε να δημιουργηθεί ένα δυναμικό σύστημα που να προσαρμόζεται σε διαφορετικές τοπολογίες, γεωμετρίες και περιβαλλοντικές συνθήκες.
Η πειραματική διαδικασία σχεδιασμού στην κλίμακα του ”φορέσιμου” που χρησιμοποιήθηκε μπορεί να εφαρμοστεί και σε κτίρια για τον σχεδιασμό μιας ευφυούς επιδερμίδας. Αυτή η επιδερμίδα θα αλληλεπιδρά με το περιβάλλον τόσο παρέχοντας συνθήκες θερμικής άνεσης στους χρήστες όσο και προτείνοντας παράλληλα μια νέα αισθητική.
Ο αγγλικός τίτλος της εργασίας είναι re(in)spired architecture.
Η ελληνική απόδοση συνδέεται τόσο με την άδηλη αναπνοή όσο και με μια αρχιτεκτονική που δεν είναι εγγεγραμμένη σε εγκαθιδρυμένους και συμβατικούς κώδικες.
Κοινά ερωτήματα για Αρχιτεκτονική και ένδυμα
Ένα θέμα που αποτελεί κοινό σημείο αναζήτησης του τομέα του ενδύματος και της αρχιτεκτονικής, είναι η θερμική́ άνεση και μάλιστα με τη μικρότερη δυνατή́ κατανάλωση ενέργειας. “Δυστυχώς, λόγω της οικονομικής κρίσης, τα κτίρια δεν προσαρμόζονται στις κλιματικές αλλαγές και έτσι σκεφτήκαμε τι θα σήμαινε αν κάθε άτομο μπορούσε από μόνο του να προσαρμοστεί. Σχεδιάσαμε όχι απλά ένα ένδυμα αλλά μια επιπλέον επιδερμίδα για το ανθρώπινο σώμα που ζει και αναπνέει. Ένα μικροπεριβάλλον, δηλαδή, που θα τον βοηθάει να προσαρμόζεται στο ευρύτερο περιβάλλον. Εμπνευστήκαμε από τη φύση, όχι απλά σαν μορφή αλλά και σαν λειτουργία».
«Το σχέδιο μπορεί να αλλάξει διαστάσεις ανάλογα με το ανθρώπινο σώμα –ανδρικό ή γυναικείο– και υλοποιήθηκε λαμβάνοντας υπόψη τις καμπύλες, το μέγεθος και τις κινήσεις του σώματος, ώστε να είναι και άνετο» ανέφερε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η Μαρία Λανταβού.
Η ίδια εξήγησε ότι το «έξυπνο» και αδιάβροχο υλικό που χρησιμοποιήθηκε μπορεί να «αναπνέει» και να προσαρμόζεται ανάλογα με την εξωτερική θερμοκρασία. Οι ειδικές φολίδες του ενδύματος παραμένουν κλειστές σε χαμηλές θερμοκρασίες ενώ ανοίγουν σε υψηλότερες, επιτρέποντας σε αυτόν που το φοράει να παραμένει δροσερός.
«Η δυσκολία εκτύπωσης καθιστά ακόμη ακριβή την παραγωγή ενός τέτοιου wearable. Αντίστοιχες εκτυπώσεις που έχουν χρησιμοποιηθεί ως ειδικές παραγγελίες σε διάφορες κολεξιόν, μπορεί να φτάνουν τις 5.000 ευρώ, ωστόσο, μελλοντικά θα είναι πιο εύκολο» δήλωσε η φοιτήτρια.
Δείτε το Video με την συνέντευξη των δύο βραβευμένων φοιτητριών στην ΕΡΤ3
