Arata Isozaki: Παγκόσμιο βραβείο σε ένα παγκόσμιο αρχιτέκτονα

Ο Ιάπωνας Αράτα Ισοζάκι, θα τιμηθεί φέτος (2019) με το βραβείο Pritzker που θεωρείται ισοδύναμο του Νόμπελ Αρχιτεκτονικής. Χαρακτηριστικά του έργου του είναι αφενός ότι δεν ακολουθεί κάποια επαναλαμβανόμενα και αναγνωρίσιμα πρότυπα στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του καθώς και οι επιρροές στο έργο του οι οποίες προέρχονται ταυτόχρονα από τη Δύση και την Ανατολή.

«Ο Ισοζάκι υπήρξε πρωτοπόρος στην κατανόηση του γεγονότος ότι η αρχιτεκτονική είναι ταυτόχρονα παγκόσμια και τοπική, και ότι αυτές οι δύο δυνάμεις αποτελούν την ίδια πρόκληση», σχολίασε ο πρόεδρος της επιτροπής του βραβείου Pritzker, ο Αμερικανός Στίβεν Μπράιερ.

Ο 87χρονος από την ‘Οιτα της νοτιοδυτικής Ιαπωνίας έφτιαξε κτίρια πολύ διαφορετικών λειτουργιών από το τεράστιο κλειστό στάδιο Palau Sant Jordi για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992 έως το Μουσείο της Σύγχρονης Τέχνης (MOCA) του Λος ‘Άντζελες (1986) και το Εθνικό Συνεδριακό Κέντρο στο Κατάρ (2011).

Η καριέρα του άρχισε δίπλα στον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Kenzo Tange το 1954, αφού αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο με πτυχίο Αρχιτεκτονικής και Μηχανικής.

Εννέα χρόνια αργότερα ίδρυσε τη δική του επιχείρηση. Πολυταξιδεμένος σε όλη την γη, από νεαρή ήδη ηλικία, ενδιαφέρθηκε για τις διάφορες παραδοσιακές εκφορές του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του κάθε τόπου και επηρεάστηκε από τις ιδιαιτερότητες και την διαφορετικότητά τους. Το έργο του είναι διάσπαρτο σε παγκόσμια κλίμακα. Έχει σχεδιάσει μια πληθώρα κτιρίων σε ολόκληρη την Ασία, την Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική, τη Μέση Ανατολή και την Αυστραλία – σχεδιασμένα σε διάφορες μορφές. Εκτός από τον κοσμοπολιτισμό του, ο Αράτα Ισοζάκι είναι γνωστό ότι ουδέποτε προσπάθησε να διεκδικήσει ένα αναγνωρίσιμο στιλ, επιδιώκοντας να εντάξει την αρχιτεκτονική του στους τόπους όπου υλοποιούσε τα έργα του.
Έλαβε τόσο το χρυσό μετάλλιο RIBA για την αρχιτεκτονική όσο και το Leone d’Oro στην Αρχιτεκτονική Μπιενάλε της Βενετίας σε αναγνώριση του έργου του.

Ο Ισοζάκι είναι ο όγδοος Ιάπωνας που λαμβάνει αυτή την τιμητική διάκριση από τη θέσπιση του βραβείου το 1979.

Το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

Στη Θεσσαλονίκη μπορεί να δει ένα από τα έργα του βραβευμένου Ιάπωνα αρχιτέκτονα. Πρόκειται για το κτίριο Μ2 του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, που ολοκληρώθηκε το 2010. Όπως και τα άλλα έργα του αρχιτέκτονα χαρακτηρίζεται από ποικιλία και λειτουργικότητα, καθώς διαθέτει έναν μεγάλο αριθμό χώρων που καλύπτουν μια ευρεία γκάμα πολιτιστικών, συνεδριακών και άλλων αναγκών. Πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό έργο που συνδυάζει την μοντέρνα αρχιτεκτονική, τις σαφείς γεωμετρικές γραμμές, τις μεγάλες γυάλινες επιφάνειες και τα μεταλλικά στοιχεία, με κυρίαρχα στοιχεία τη διαφάνεια και την εξωστρέφεια. Όσοι έχουν επισκεφτεί το κτήριο σίγουρα έχουν θαυμάσει την εντυπωσιακή θέα στη θάλασσα και τον Όλυμπο.

Μερικά από τα αρχιτεκτονικά έργα του Ισοζάκι

Ark Nova, Ιαπωνία, 2013

Η Isozaki συνεργάστηκε με τον καλλιτέχνη Anish Kapoor για τη δημιουργία αυτής της φουσκωτής κινητής αίθουσας συναυλιών, η οποία δημιουργήθηκε για περιοδεία περιοχών που επλήγησαν από το μεγάλο σεισμό και το τσουνάμι του 2011.

Στεγάζει ένα χώρο 500 θέσεων και κατασκευάστηκε από μια ελαστική πλαστική μεμβράνη που θα μπορούσε γρήγορα να διογκωθεί ή να αποσυναρμολογηθεί για να μεταφερθεί σε μια νέα θέση.

Εθνικό συνεδριακό κέντρο του Κατάρ, Κατάρ, 2013

Οι γιγάντιες στήλες (το δέντρο) οι οποίες υποστηρίζουν την οροφή του Εθνικού Συνεδριακού Κέντρου του Κατάρ, σχεδιάστηκαν από τον Isozaki ως αναφορά στο ιερό ισλαμικό δέντρο Sidrat al-Muntaha.

Οι στήλες στέκονται μπροστά από τις μεγάλες ορθογώνιες γυάλινες προσόψεις του κτιρίου, οι οποίες οριοθετούν το μεγαλύτερο εκθεσιακό κέντρο στη Μέση Ανατολή, με δυναμικότητα φιλοξενίας έως και 7.000 άτομα στις τρεις κύριες αίθουσες του.

Μουσείο Domus, Ισπανία, 1995

Επίσημα γνωστό ως Casa del Hombre, το Domus είναι ένα μουσείο επιστήμης, σχεδιασμένο από τον Isozaki σε συνεργασία με τον César Portela.

Το κτίριο διαθέτει μεγάλους τοίχους από γρανίτη και μια ενιαία καμπύλη πρόσοψη που αποτελείται από 6.600 πλακίδια από σχιστόλιθο, τα οποία περικλείουν μια σειρά εκθεσιακών χώρων τοποθετημένων πάνω σε πλατφόρμες που συνδέονται με ράμπες.

Palau Sant Jordi, Ισπανία, 1992

Ένα από τα πιο γνωστά κτίρια του Isozaki είναι το Palau Sant Jordi στη Βαρκελώνη, μια αθλητική εγκατάσταση που ολοκληρώθηκε για τους καλοκαιρινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992.

Η αρένα των 17.000 θέσεων καλύπτεται από θολωτή στέγη, αντλεί στοιχεία από παραδοσιακούς καταυλισμούς των Καταλανών και χρησιμοποιεί τοπικά υλικά, όπως τούβλο, κεραμίδι, ψευδάργυρο και τραβερτίνη.

Μερικά ακόμα εντυπωσιακά έργα του Ισοζάκι: