Πανδημική αρχιτεκτονική: Ενας επίκαιρος – όσο ποτέ άλλοτε- διαγωνισμός ιδεών

 

Όταν εκατομμύρια άνθρωποι είναι απομονωμένοι και εργάζονται από το σπίτι, ποιά χαρακτηριστικά πρέπει να έχει αυτό;
Όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να ταξιδέψουν, ποιος είναι ο ρόλος των ξενοδοχείων;
Όταν δεν επιτρέπονται πλήθη σε δημόσιους χώρους, πώς αλλάζουν οι πόλεις και οι δημόσιοι χώροι;
Όσον αφορά στα κέντρα υγείας και στον εσωτερικό σχεδιασμό, ποιές είναι οι σχετικές με την υγιεινή αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες της πανδημικής πραγματικότητας;

Στις 17 Νοεμβρίου 2019, μια περίπτωση COVID-19 αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο Wuhan, Hubei, Κίνα. Στις 11 Μαρτίου 2020, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας κήρυξε την επιδημία πανδημία, καθώς πάνω από 138.000 περιπτώσεις έχουν επιβεβαιωθεί σε περισσότερες από 130 χώρες και τουλάχιστον 3.300 άνθρωποι έχουν πεθάνει από την ασθένεια μέχρι στιγμής.
Μέσα σε λίγες μέρες, η ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων έχει αλλάξει δραστικά

Τα μέτρα ανά τον κόσμο για τη δημόσια υγεία περιλάμβαναν ταξιδιωτικούς περιορισμούς, απαγορεύσεις κυκλοφορίας, ακυρώσεις εκδηλώσεων, κλείσιμο σχολείων, καθώς και καραντίνα σε όλη την Ιταλία και την κινεζική επαρχία Hubei. Στο όνομα της δημόσιας ασφάλειας, οι κρατικές αρχές έχουν εφαρμόσει μεθόδους ανίχνευσης του κοροναϊού στα αεροδρόμια και στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, την δημόσια παρακολούθηση, την χρήση τεχνολογίας αναγνώρισης προσώπου, που μπορεί να ανιχνεύσει αυξημένες θερμοκρασίες σε πλήθος ή πολίτες που δεν φορούν μάσκα προσώπου, ενώ οι σχετικές εφαρμογές διαχειρίζονται προσωπικά δεδομένα υγείας των πολιτών.

Εν τω μεταξύ, εκατομμύρια άνθρωποι απομονώνονται μέσα σε ένα νέο τύπο καταφυγίων. Στην επαρχία Hubei, ένα νέο νοσοκομείο 25 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων κατασκευάστηκε σε μόλις 10 ημέρες. Οι παγκόσμιες επιπτώσεις της πανδημίας περιλαμβάνουν επίσης την κοινωνική και οικονομική αστάθεια, την ξενοφοβία και τον ρατσισμό και τους “εθελοντές κρατούμενους” που ενθαρρύνονται από κινήσεις παραμονής στο σπίτι.

Αρχιτεκτονικά σχήματα σε Πόλεις ασθένειας

Όταν οι ανάγκες των πολιτών αλλάζουν και οι πόλεις και τα σπίτια τους αλλάζουν.
Υπάρχει ισχυρή σχέση μεταξύ της υγείας και της αρχιτεκτονικής. Από την αρχαιότητα, η υγειονομική περίθαλψη έχει συνδεθεί με την κατασκευή και χρήση εξειδικευμένων ιατρικών κτιρίων και δομών. Η αρχιτεκτονική συμβάλλει στη διαμόρφωση της ποιότητας του περιβάλλοντός μας και μπορεί να συμβάλει στην υγεία και την ευημερία. Τα θέματα που αφορούν την υγεία ανέκαθεν ενθάρρυναν τις αρχιτεκτονικές καινοτομίες σε διαφορετικές κλίμακες: από έργα αστικής ανάπτυξης μέχρι τον αρχιτεκτονικό και εσωτερικό σχεδιασμό.

Η υγεία συχνά προκάλεσε κερδοσκοπικές προτάσεις και πειραματικές προτάσεις στο πλαίσιο της αρχιτεκτονικής πειθαρχίας, καθώς πολλά έργα γνωστών αρχιτεκτόνων, όπως οι Alvar Aalto, Franco Albini, Ignazio Gardella και οι θεωρίες του Le Corbusier, δίνουν προσοχή στην ψυχολογική και σωματική ευεξία. Επιπλέον, τα νοσοκομεία υιοθέτησαν αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά που αποσκοπούσαν στην προαγωγή της υγείας και στον περιορισμό της εξάπλωσης των ασθενειών, ενώ οι αρχιτέκτονες σχεδίαζαν αίθουσες χειρουργικής και κλινικούς χώρους για χρηστικούς σκοπούς – δηλαδή διατηρώντας ένα καλά φωτισμένο, ασηπτικό περιβάλλον.

Κατά τη διάρκεια της επιδημίας χολέρας στο Λονδίνο, το 1856, ανατέθηκε στον Frederick Marrable να σχεδιάσει το Μητροπολιτικό Συμβούλιο Έργων προκειμένου να παρέχει υγειονομική υποδομή.

Πανδημική Αρχιτεκτονική

Στον σημερινό αστικό και διασυνδεδεμένο κόσμο, οι εστίες μολυσματικών ασθενειών και άλλες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για την δημόσια υγεία αποτελούν πραγματική απειλή για τις μεγάλες πόλεις.
Καθώς ο κόσμος αντιμετωπίζει νέες παγκοσμιοποιημένες απειλές για την υγεία, υπάρχει ανάγκη να σχεδιαστεί το σπίτι / η πόλη του αύριο, ζώντας σε καιρούς στους οποίους οι πανδημίες και οι ιοί θα αποτελέσουν μέρος της καθημερινότητάς μας. Σχεδιάζοντας για τις ανάγκες μιας πανδημικής πραγματικότητας, οι αρχιτέκτονες λειτουργούν ως εγγυητές και κηδεμόνες της Δημόσιας Υγείας μιας κοινότητας.

Οι εστίες του ιού έχουν αντίκτυπο στον αστικό χώρο, καθώς και στη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Κατά τη διαχείριση οποιασδήποτε κρίσης στη δημόσια υγεία, ο σχεδιασμός μιας πόλης θα έχει δύο βασικά καθήκοντα – την αντιμετώπιση του ξαφνικού μεγάλου αριθμού αρρώστων και τη διατήρηση της ζωής της πόλης όσο το δυνατόν πιο κανονικά για όλους τους άλλους.

Πρώτον, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης λόγω επιδημίας ή πανδημικής ασθένειας, μια πόλη αντιμετωπίζει μεγάλες ανάγκες σε προμήθειες, ιατρικούς χώρους και νεκροταφεία.
Δεύτερον, ο σχεδιασμός των τόπων κατοικίας στο μέλλον δεν πρέπει μόνο να λαμβάνει υπόψη λειτουργικούς χώρους για ατομικές και συλλογικές ανάγκες, αλλά και να προστατεύει την υγεία, καθώς οι άνθρωποι ξοδεύουν όλο και περισσότερο τον χρόνο τους απομονωμένοι σε δομημένους χώρους.

Όταν εκατομμύρια άνθρωποι είναι απομονωμένοι και εργάζονται από το σπίτι, ποιά χαρακτηριστικά πρέπει να έχει αυτό; Όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να ταξιδέψουν, ποιός είναι ο ρόλος των ξενοδοχείων; Όταν δεν επιτρέπονται πλήθη σε δημόσιους χώρους, πώς αλλάζουν οι πόλεις και οι δημόσιοι χώροι; Όσον αφορά τα κέντρα υγείας και τον εσωτερικό σχεδιασμό, ποιές είναι οι υγιεινές αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες της πανδημικής πραγματικότητας;

Ο Πανελλήνιος Διαγωνισμός Αρχιτεκτονικής επιχειρεί να ανοίξει διάλογο και να δημιουργήσει μια think tank, αναζητώντας ιδέες από την αρχιτεκτονική και την σχεδίαση για το μέλλον του χώρου εργασίας, του δημόσιου χώρου και της τουριστικής βιομηχανίας.
Οι αστικές τάξεις, οι αρχιτέκτονες, οι σχεδιαστές, οι σπουδαστές, οι καλλιτέχνες, οι ερμηνευτές και οι δημιουργοί καλούνται να υποβάλουν τις ιδέες τους για την αρχιτεκτονική πανδημίας.
Οι προτάσεις θα πρέπει να βασίζονται σε ρεαλιστική κατάσταση ή επιστημονική φαντασία και να επικεντρώνονται σε έργα εδαφικής και αστικής ανάπτυξης ή στον αρχιτεκτονικό και εσωτερικό σχεδιασμό.

Πρόγραμμα
Lauch: 16 Μαρτίου
Προθεσμία εγγραφής: 20 Μαΐου

Η εγγραφή είναι δωρεάν.

Προθεσμία υποβολής: 31 Μαΐου
Περισσότερες πληροφορίες για τον διαγωνισμό μπορείτε να δείτε στο επίσημο site ΕΔΩ.